Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Tragopogon porrifolius & Bistorta officinalis

fotò
fotò
Barbabou

Tragopogon porrifolius

Asteraceae Compositae

Noms en français : Salsifis de Provence, Salsifis du Midi.

Descripcioun :
Poulido e coumuno planto de nòstis ermas e garrigo, lou barbabou se recounèis à sa taio e la coulour vióuleto founço o de cop que i'a mai claro de sa flour coumpausado. Li bratèio retoumbon e li fueio soun oundado.

Usanço :
Se dis "manja de barbabou" quouro se manjo pas gaire. Pamens lou poudès bouta dins l'ensalado champanello. La racino peréu èi bono, à manja en tian, un pau coume de pastenargo. Ei counseia de la pas pela pèr garda la coulour.

Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Tragopogon
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 3,5 à 4,5 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Abriéu à jun

Liò : Ermas - Champ - Tepiero seco - Garrigo
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Tragopogon porrifolius L., 1753 (= Tragopogon porrifolius subsp. porrifolius )

fotò
fotò
Bestorto

Bistorta officinalis

Polygonaceae

Autre noum : Couloubrino.

Noms en français : Bistorte, Serpentaire.

Descripcioun :
La bestorto es uno planto coumuno de prado de mountagno mounte pòu curbi de vàstis estendudo. Fai de lònguis enflourejado (grapo) roso (raramen blanco). Li fueio remounton un pau sus lou pecou emé d'alo de 2 à 4 cm de larg.

Usanço :
Li fueio soun manjadisso cruso (li jòuini) e cuecho. Es un bon liume adouba dins mant'un relarg d'ùni biais. Lou rizoumo se manjo en Russìo e en Alaska (cue dins plusiour aigo). La bestorto es uno planto di proun vertuouso : vulneràri (garri li plago), anti-enflamativo, anti-bateriano, emoustatico, astingènto, analgesico, sedativo e mai enca.

Port : Grando erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Bistorta
Famiho : Polygonaceae


Ordre : Caryophyllales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 30 à 90 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à óutoubre

Liò : Prado
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Bistorta officinalis Delarbre, 1800 (= Polygonum bistorta L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
ges
ges
ges
CC
CC

Tragopogon porrifolius & Bistorta officinalis

C
CC
RR
CC
R
R
R
R

Coumpara Barbabou emé uno autro planto

fotò

Coumpara Bestorto emé uno autro planto

fotò